domingo, 26 de febrero de 2012

REDECORANDO MI ARMARIO


Este fin de semana ha estado redecorando mi armario, y para ello me he ido de compras y he adquirido un montón de nuevas gangas.

Me encanta ir de rebajas, no entiendo a esas personas que no les gusta simplemente porque no creen que puedan adquirir un producto a mitad de precio y porque piensan que detrás de ese descuento se esconden un sinfín de taras.

Yo tengo la teoría que son personas desconfiadas, personas que invierten gran parte de su vida buscando problemas o inconvenientes donde no los hay, se pasan la vida “buscando taras”, porque vamos a ver, si una tienda que te mola está de liquidación, de remate total, entra y vuélvete majareta, revolviendo por aquí, estirando por allá y adquiriendo un sinfín de oportunidades aunque es posible que alguna de ellas no llegue a ver jamás la luz del sol, pero ese instante de felicidad ya no te lo quita nadie.

Pues mirad todo lo que me he comprado.

Un pañuelo cuadrado en seda estampada con motivos florales para el primer cumpleaños de la princesa Pauletis, porque el primer cumpleaños se ha de celebrar por todo lo alto, y por eso invitaremos a familia y amigos para compartir con ellos un día tan especial y claro ese día la madre de la homenajeada tiene que estar de lo más elegante.

Un gorro de algodón amarillo reflectante para la función de final de curso de la princesa Lucietis, porque quiero que mi princesa  identifique en qué butaca está sentada su orgullosa madre, aunque creo que la pobre ya se dará cuenta cuando me vea aplaudiendo y gritando como una loca  “Lucía!!, Lucía!!!! guapa, guapa, más que guapa, está aquí la mama, mira, mira”

También me he comprado un buff de algodón estampado con lunares de colores para ir al concierto de Joaquin Sabina y Joan Manel Serrat, ese par de canallas que se atreven a llamar a las cosa por su nombre y que en su nuevo disco “La orquesta del Titanic” rinden un merecido  homenaje a todos aquellos músicos, que a pesar de estar viviendo una verdadera catástrofe, siguieron tocando hasta que el barco se perdió en las profundidades del mar, perfecta metáfora de mi momento actual, aunque os puedo asegurar que no tengo ninguna intención de hundirme en el océano.

Un gorrito de rayas azul marino y grana que estrenaré el día de la final de la Copa del Rey, que sinceramente me importa tres pitos donde se juegue, lo que realmente me interesa es que cuando el árbitro pite el final del partido, los blaugranas sean los campeones del torneo. Este modelo lo repetiré gustosamente en caso de llegar a otra final (aunque he de ser prudente y no adelantar acontecimientos) y mira que yo no soy de repetir modelitos pero si tuviera que ponérmelo una tercera vez, oye, ningún problema me lo pongo sin rechistar.

También me he comprado un pañuelo estampado con ositos de peluche en tonos pastel, para cuando vaya a visitar a mi amiga Cristinita y a su marido, Jordi, el día que se estrenen como padres. Fantástica pareja y grandes bebedores de jarras y jarras de agua de Valencia. La verdad es que yo no soy una apasionada de los ositos pero como sé que a ella le encantan cuando lo vi en el escaparate no me pude resistir a darle ese gustazo.

Un pañuelo de rayas de colores para los cafés que comparta con mis compañeras de trabajo, recordando anécdotas y haciéndonos unas risas, porque prometo no volver a repetirlo y seguramente me voy a arrepentir de lo que voy a decir pero ¡que ganas de volver a trabajar! Ves, lo sabía soy una bocazas, ya me estoy arrepintiendo.

Para asistir a mi curso de scrapbooking de los miércoles me he comprado un gorro de algodón gris que yo misma me he tuneado con lunares de fieltro de colores. El scrap otro gran descubrimiento de este año que he incorporado  definitivamente en mi nueva vida.

También me he comprado un gorrito amarillo vainilla con estampado en rojo para ese curso de cupcakes que compartiré con mi asesora en viajes, Carol, gran repostera y artista del fondant, con la que continuaré manteniendo confidencias nocturnas vía facebook.

Para la próxima vez que nos juntemos con los amigos de toda la vida de mi chico, esos del famoso carrito de licores, me he comprado un pañuelo albiceleste, en honor a esas tierras que tan bien han aceptado la presencia y permanencia de uno de ellos, aunque luego en el día a día se le eche de menos.

Para los aperitivos de los domingos con nuestros amigos, vecinos y ya totalmente imprescindibles compañeros de viaje, me he comprado un pañuelo cuadrado de algodón color rosa palo estampado con letras chinas. Homenajeando el bar que frecuentamos y que tan buenos momentos nos ha dado y nos dará.

Y para finalizar él más especial de todos, un turbante drapeado en color verde botella de lo más tendencia para las noches que salga a cenar con mi chico ¡como me gustan esas veladas en que nos quedamos charlando hasta las tantas! de la casa que nos compraremos dentro de unos años y que restauraremos nosotros mismos, de los países que nos quedan por visitar, del pedazo viaje que haremos cuando todo esto termine, de lo orgullosos que estamos de nuestras princesas y de lo afortunados que somos por habernos encontrado el uno al otro. Estas veladas habitualmente las acompañábamos de un par de gintonics, yo durante unos meses las acompañaré de un té verde, pero en cuanto pueda vuelvo a caer en las redes de un buen gintonic, gran aliado de nuestras conversaciones de altas horas de la madrugada.

Ay! Que ganas de estrenar mis nuevas adquisiciones, que ganas que sea mañana y tener que elegir entre todos mis nuevos pañuelos cual ponerme y salir a la calle con alguno de ellos. Voy a estar de lo más in y voy a ser la envidia del barrio porque son todos tan bonitos y está claro que “cuando cambias la forma de ver las cosas, las cosas que ves cambian”.



51 comentarios:

  1. Estic contenta de ser la primera en escriure... I tot i q falten 6 mesos per ser pares, tinc moltes ganes de veure el mocador amb ossos q thas comprat per un dels millors moments de la meva vida, gràcies per teni-lo en compte. Algun dia repetirem lo de l'aigua de valència, però potser quan els nostres nanos siguin molt grans, tant q no visquin a casa i no puguin veure l'estat demencial en que arriben els seus pares a casa. Fins aleshores quedarem per veure gintonics o xocolata desfeta amb xurros, q també està prou bé. En el tema de les rebaixes,... Reconec q sóc del grup de gent q mai troba res... Xo no perque dubti de l'existència de gangues sota les piles de roba i més roba q s'acumula a les taules centrals de tota bona tenda (perque als estants i a les parets penjades nontrobes res) sino perque el desordre en aquests casos em fa mandra, i mira q a desordenada no em guanya ningú... Bé i a desconfiada tampoc, honaccepto. La vida mha fet ser bastant desconfiada... Potser és algo q puc anar canviant, però en qüestió de rebaixes, poc m'hi trobaràn a mi enmig del kaos d'una botiga en liquidació. Me'n alegro que hagis tingut una compra tant fructífera, un estilisme per cada ocasió. Ja te'n buscaré jo un d'alguna botiga de les meves (prometo q no posi ni Tous, ni CH, ni Gucci... Com a mínim no explícitament, jeje...és broma!) Ens veiem aviadet. Un petó!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ei Cristineta no esperava menys de tu, i les tietes és el que tenim que per les nostres nebodetes fem el ridícul que faci falta, ja veuràs que mona estic amb el mocador de ositos, un petonet

      Eliminar
    2. Guapa, dintre de dos mesos m´apunto a lo del Gintonic.......... ostras.......no podre que estic donan el pit........bueno llavor m´apunto a un te verde..........muakkks. De tots els mocadors flippo molt amb el de ositos. requetemuakkks.
      cris llavina

      Eliminar
    3. LLavina, doncs encara que no t'ho creguis em queda bastant bé, si demà tinc un ratet et tinc preparat un moment "dels nostres" que no tiene desperdicio, un peto

      Eliminar
  2. M'encanta que hagis arrasat a les rebaixes!! i ja estic dessitjant veure't amb el model de repostera per compartir la jornada de cookies and cupcakes que farem!! jo vaig acumulant bibliografia i pràctiques perquè el dia que quedem fem unes quantes petites obres d'art per regalar a les teves princeses i perquè no als reis del nostre cor!!
    Molts petonets guapa!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Perfecte tu ves practicant que la liarem grossa, però pobre Xavi serà els Hansel i Gretel, a aquest pas per Nadal el podem farcir i ja tenim el primer plat... petonets per tots dos

      Eliminar
  3. Que sería de nosotras sin las rebajas...y lo que mola comparar el precio de las rebajas con el de temporada y cácular lo que te ahorras!! que viciadas!!!
    Con cualquier trapo, pañuelo, tela, gorro, papel que te pongas estarás preciosa porque tu eres bellísima! por fuera un pivón impresionante pero por dentro eres increíblemente inteligente, madre, esposa, amiga, hija, vecina, ama (yosu), compañera ejemplar.
    Que afortunada soy de encontrate en mi camino vital y seguir caminando juntas!!
    Ahora vas a flipar pq prometo comprarte un pañuelo negro de heviata q tendrás q ponerte cuando salgas conmigo. ;-P ..jiji...
    muaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ay, mi Carmencita, el gran descubrimiento de los últimos años, pero cada día te superas, cuando parece que ya no puedes cuidarme más, se sorprendes con algo, ya tengo ganas de ver ese pañuelo de calaveras, un beso grande

      Eliminar
  4. les rebaixes... que fariem sense elles????m'encaaaannnteeenn!!!eeiii quan vulguis i anem ehhh..jo també vull remenar i remenar!!!!!
    aahh aquest mocador s'ha de veureeeee.. ja tinc ganes que arrivi el proxim diumenge!!! que bo, gran homenatge al "nostre punt de trobada", ja impreascindible en les nostres vides i en les vides de les nostres filles..jajaja!!! que seria de nosaltres sense "el xino"!!!!!
    cada dia estic més convençuda que haver-hos trobat(a tu i al Juan Andres) es un PLAER ENORMEEEEEEEEEEEEEEEE...i preparat per quan ja hagis acabat... perque...serem nosaltres les que tancarem el xino!!!(perque tanquen oi?? jijiji)..serem com la "xinita mala".
    un super petonàs i et felicito perque ma agradat molt molt i he rigut molt!!!
    Gemma

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Docs si nena!! el xino ja s'ha instalat a les nostres vides i els aperitius dels diumenges m'ho ha receptat el meu oncòleg i per que tingui millor resultats he d'anar acompanyada de volsatres així que no ens podem saltar ni una setmana, que sino el tractament s'endarrereix, petons guapa i fins dema
      Ai!! demà t'envio washapp a les 9.02

      Eliminar
  5. yo vendo rebajas y como clienta a mi Mamen "excepcional" me encantan los pañuelos y la gente que los llevan....yo tengo una amiga que los lleva con mucho encanto...ahora ya no los tiene que llevar...estamos orgullosos de su manera de hacernos ver las cosas..vamos como tu...un besito y mucha energia y cuando quieras te esperamos en SKY que seguro te llenamos el armario ¿verdad Mamen) petonets para las dos...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Tere, pues si que conozco a tu clienta y ya me ha hablado de ti en varias ocasiones, así que cuando veas a entrar a Mamen en SKY con una chica con un pañuelo con calaveras soy yo. un beso

      Eliminar
  6. jo, la roba, només la compro de rebaixes. bé, només no, el 75%, sí. Dec ser una confiadíssima de la vida.

    M'encanta el gorro gris tunejat x tu mateixa!

    Gemma

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Doncs llavors exprimeixes la vida al màxim i no estan buscant els tres peus al gat constanment, vaja tal i com et recoradava, molts petons

      Eliminar
  7. Anda, y yo diciendote cómo hacer pañuelos.
    Me alegro un montón que hayas comprado taaaantos, y encima de rebajas. Aquí aunque busques no salimos del pañuelo cuadrado o del fulard, y a partir de ahí hay que sacar a la imaginación a pasear.
    Seguro que vas a estar guapa guapísima, pero...no más que yo, jajaja.

    Besazos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pero me encantan tus pañuelos y voy a hacer cientos, miles, millones porque cuando empiezas con esto de los pañuelos uno ya no puede parar, es adictivo!!!!!!!!!!!!!!!

      Eliminar
  8. Porque este comentario que he recibido via hotmail ha de ver la luz, me lo envía mi hermana mayor (pero no es como el de la cuatro)

    hola hemanita,

    que ya estoy hasta el moño, de intentar colgar un comentario en tu blog y no hay manera, no se puede ser perfecta en todo...

    me gusta mucho tu blog, tu acidez y tu manera de afrontar este traspiés, hasta la fecha he leido cada una de tus entregas con una media sonrisa (a veces, casi carcajada) llena de orgullo (y satisfacción, je,je) hacia mi hermana pequeña.

    en dos palabritas: IM-PRESIONANTE, ERES (anda, pués son tres)

    TE QUIERO MELENA AL VIENTO
    TE QUIERO SIN UN PELO DE TONTA, NI DE LISTA (POR LO QUE SE VE VENIR)
    PERO SOBRETODO TE QUIERO Y MUCHO "SIN PELOS EN LA LENGUA"

    GRACIAS Y UN MLLON DE BESOS.
    TU HERMANA

    ResponderEliminar
  9. En tu ciudad o en la mía para el primer día de rebajas este verano?. Así tiene que ser.
    Bss
    Lou

    ResponderEliminar
  10. Ok, o en las dos por la mañana en una ciudad y por la tarde en la otra y si nos sobra un rato pasamos por las sales de Londres, un beso Lou

    ResponderEliminar
  11. Niña!!! Si k me haré rica yo con esta promoción de las rebajas..... , ya sabes k soy mas de tendencias, y los pañuelos k te estamos preparando serán un must de temporada!!!!, espero k estén a la altura de tus nuevas adquisiciones, Jeje....
    Bueno wapins sigue así, pk merece la pena seguirte cada ???días!!!!
    Bssss para todas y para Juan!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ya sabes que esto de las compras es de los pocos vicios, que a día de hoy me puedo permitir, así que a tope... ya tengo ganas de ver lo que me estás preparando, que nervios!!!! suerte de tener una amiga diseñadora

      Eliminar
  12. Claro que sí! Y te adelanto cuál será tu siguiente adquisición: http://www.ikea.com/es/es/catalog/products/60193374/ jajajajajaja son perfectas! Te lo digo yo.

    ¿Qué tendrán las hermanas mayores que siempre dan en el clavo? :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Blanca tienes toda la razón en las dos cosas, la caja super práctica y las hermanas mayores supercalifragilisticoespiralidoso........

      Eliminar
  13. Yolanda pues no eres peligrosa tu. Si eso lo has comprado en un día no me quiero ni imaginar lo que harías tu en Nueva York con una visa :-p.
    Ya has dado el paso? La Sra. Quimio te ha "robado" ya?? Seguro que estarás preciosa con o sin pañuelos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Si, Eva, la sra quimio pretendía robarme el pelo y le dije "ni pa ti ni pa mi" y me pasé la moto el fin de semana, ahora en casa me llaman la teniente o'neel, un beso!! me pasaré a enseñarte mi nueva colección

      Eliminar
  14. Como diria más de uno que tu y yo conocemos bien: el tema es gastar!
    Y dic jo que cuando ya no necesites tantos me daras alguno,no?
    Un peto guapa!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Cuando todo esto termine los repartiré entre todos los que estáis acompañándome y igual te dejo elegir, a ver como te sigues portando, de momento lo estás haciendo bastante bien, un beso grande

      Eliminar
  15. Joooooooooooooooooooooooder,24 mnts de reloj, para saber por donde dejar mi impronta... si es que las nuevas tecnologias. no son lo mio..... Creo que falta un toque de humor entre tus seguidores, y como lo que tenia que decirte, ya lo hice en persona, pues vamos a ello, oye...
    1.- Lo de la limonada,¿ es por el mail que te pase ?
    2.- Tu "chico", no sera ese ser mayor, del espanyol y que por no peinar, no peina ni canas ?...chico dice....
    3.- Pobre VISA, debe estar temblando... y "tu chico", tambien.
    4.- Aparte de frutas y hortalizas - tu dieta de siempre, que te cuidas mas que Bill Crystal -, habrias de ir pensando en algun txuleton, filete o lo que sea, que has de estar fuerte... y si de carne nada, un besugo al horno con sus patatas, cebolla y pimientos, y se lo cargas al Oms, que a su vez se lo cargara a su abuela, que a su vez, se lo descontara de la nomina de cualquier plegasabanas.
    5.- Ahhhhhhh !!! i la falda, larga hasta los tobillos, no sea que a Ali Al Fayed Diaz - de ahora en adelante, el chico -, ponga el grito en el cielo y te compre un burka.
    ** Bueno reina mora, me ha gustado mucho tu animo, tus ganas y tu espiritu, que es lo mas importante. No asi las referencias a trapitos y rebajas, ya sabes que soy de los que no lo entienden, asi que al respecto, no comentare nada, por decoro y por desconocimiento.
    Un beso muy fuerte, y te seguire vigilando a traves de este invento que te hara estar ocupada y distraida y recordandote lo importante que eres para muchos de nosotros. Un besazo y te llamo la semana que viene, para oir como estas.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muy bien Dot, te estaba esperando sabía que vendrías, te contesto:
      1.- no, el título lo puse antes, pero me hizo gracia cuando me pasaste ese artículo, demostró que había elegido un buen título para el blog.
      2.- Efectivamente, Jose Mª
      3.-Mi chico despues del 4 de enero dejó de temblar
      4.- Cuando venga el Oms espero una buena comilona (a cargo de su abuelo por supuesto) para reponernos todos del susto
      5.- Lo de la falda lo podemos discutir, que no estoy yo ahora como para ir enseñando el culo por ahí, tengo de vigilar de no costiparme
      Nos vemos pronto, un beso

      Eliminar
  16. hola guapíssima,

    m'encanta el teu blog, m'aniva i m'ajuda a ser optimista i a més cada dia m'ensenyes coses noves i m'adono del poc que realment t'he conegut i no saps el greu que em sap. La frase final és sencillament genial i molt certa, des de que he sortit de la depressió que he canviat la meva manera de veure les coses i les coses que miro han canviat. Les meves prioritats són diferents, he donat molt més valor a les persones que estimo i tinc ganes d'estimar-ne moltes més. admiro el teu coratge i la força que transmet pel blog i m'encanta que t'hagis comprat tots el mocadors que segur seran pel que expliques molt originals i lluiràs orgullossa. M'agrada el teu nou look i això que sempre he envejat la teva melena que tornaràs a lluír més maca que abans, mentrestant revolucionaràs la moda més fashion, i no m'agrada anar a comprar quan hi va tothom però si sortint d'una reunió veig alguna cosa en un aparador o tinc una botiga prop i he arribat amb temps, entro i em torno majareta, sobretot si em costa el 50% com amb una capa/gavardina de la Sita Murt sortint de la psicoteràpia. Vull fer-me seguidora però m'he de crear un compte i encara no he tingut temps, anem força de cul i el cap de setmana miro de distreure'm i divertir-me al màxim i passo molt menys temps a l'ordinador, però miro de no perdre'm cap publicació del teu blog, ànim i a seguir, una abraçada preciosa, petons a les princeses i continua així, em trec el barret novament, bona sort, et desitjo el millor. Soc la Maria Mercè.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltes gracies Maria Mercè, la veritat és que compartir amb tots vosaltres i poder externalitzar-ho m'ajuda moltíssim, la veritat és que estic vivint aquest any a tope, és el meu any i el penso exprimir al màxim i treure un munt de coses bones, en aquests pocs mesos he iniciat un munt de projectes que sempre tenia "en la bandeja de salida" però mai acabava de començar, així que aquest any a per totes i aquest és l'inici d'un nou principi.
      Per fer-te seguidora segur que trobes el moment, ens queden molts mesos per davant, jo vull compartir aquest any amb tots vosaltres i fins desembre segur que estic per aquí, un petó molt fort i els regals de reis de les nenes son una preciositat, gracies i a veure si ens veiem aviat

      Eliminar
  17. Qué ganas tengo de que vengas con tu nuevo pañuelo de rayas de colores, seguro que lo conjuntas a la perfección con alguna adquisición más, pájara, que no me creo yo que no hayas comprado más complementos, conocièndote... Te veo luciendo orgullosa y esperando que te digamos lo guapa que estás, que anda que no sabes tú que lo eres! Yo como me guste te lo copio, que lo sepas!!

    Muaks, te esperamos para ese café de currantas, porque tú no vienes cada día a las 8 y media........pero te lo estás currando!!

    Un abrazo,

    Raquel

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Raquelilla pues no te creas que ya llevo días pensando que me pondré en mi primera aparición "pañuelo en la cabeza" y no lo digo en broma que ya me conoces, así que hasta que no encuentre el modelo adecuado para poder hacer mi entrada estelar en el café del ferrocarril no me vais a ver el pelo, es un decir. besos guapa
      ¡Vivan los novios!!!

      Eliminar
  18. Hola Yoli!!!

    Eres una piji!!! Jope.. ahora ya tiene escusa para comprarse 400 pañuelos!! No sabe na!!
    Me ha encantado el mail de tu hermana y que lo hayas compartido con nosotros.. a mi me pasa igual, me rio mucho con tus historietas. Y ya veo que la elocuencia te viene de familia jejje
    Y con los videos.. me quedo ns patidifusa jej la verdad el amor es estraño en sí.. El de trhiller tb me gustó mucho.. lo ví subtitulado en el youtube y flipé. Me pareció fuerte, pero me hizo ver como te sientes.
    En fin!! en la canción de Sabina muchas emociones fuertes no hay, pero en tu blog sí..
    Y esoo.. por aqui andamos!!
    Loquitos xq nos publiques más cosaas jeje
    Muaackckss!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pues un poco piji si que soy y ahora que he tenido que incorporar nuevas prendas a mi vestuario, es un no parar de volverme loca mirando escaparates, porque antes no me fijaba en los complementos tipu fular, gorros, pañuelos y ahora se me van los ojos, vaya que salir a la calle es un tormento, un beso guapa y seguiremos por aquí un tiempo

      Eliminar
  19. Et creus que des d'ahir quan passo per davant d'una botiga també miro els mocadors que hi tenen??? No dubtis que si en trobo algun d'"interessant" per aqui te'l faré arribar...
    Ets una súper dona i una campiona!!! Ja estic esperant la teva nova entrada!!!!
    T'envio un súper petó... Muuuuuaaaaa!!!!

    ResponderEliminar
  20. Rebut el petó, i m'encanta que miris els mocadors pel carrer això vol que em recordes i que a poble nou hi ha tendes molt maques, moltes gracies guapa

    ResponderEliminar
  21. Pues si, s,ha de canviar l,armari de tant en tant, sino no es viu igual. Pero no gastis taaant !! (ho sento pero "algu ho havia de dir";))
    Un petonas i ja tinc ganes de veure,t amb el nou look

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ja però es que m'ho ha receptat el meu oncòleg i mha dit que si m'acompanya una amiga alta, delagada i amb el cabell arrissat (símbol de les dones dolentes) el tractament és més afectiu, així que ja li vaig dir que em sabia greu pel seu marit però el metge em va dir que jo ara solament he de pensar en mi, diga-li a la Celia que la truco més tard perque em passi a recollir que ens anem de compres, gracies

      Eliminar
  22. ¿Qué tal llevas el tema "pelitos"?. A mi me tiene desconcertada, parece que van desapareciendo de abajo hacia arriba, pero lo que es la cabeza, me están creciendo.
    Eso sí, las cejas y las pestañas ni me las toco, a ver si se quedan a vivir conmigo.

    Besotes

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Los pelos estan pero si los arranco me salen, más monos, super cortitos, tema cejas y pestañas, lamento decirte que creo que tambien desapareceran por un tiempo, pero parece ser que todavía nos queda mucho para ello, así que métete unas buenas capas de rímel y venga a pasear tus pestañas por la ciudad
      un beso Luna

      Eliminar
  23. Rectifico, los de la cabeza han decidido que se van de vacaciones.
    Se ve que se lo estaban pensando.
    Ah, te quería comentar. Cuando me dieron la quimio, en medio de la sesión apareció una enfermera con un vaso con cubitos de hielo, me dijo que durante el tiempo que estuviera con la bolsa esa de color fosforito, que tuviera hielo en la boca, para evitar yagas en las mucosas, (le dije que si en todas las mucosas, porque yo me negaba).
    Y que para la próxima, osea este viernes, que llevar Calipos o Flashes de sabores, porque era más agradable que chupar hielo.

    ¿A tí también te dijeron eso?, es que esto lo ha pasado mi madre, mi cuñada y una amiga, y ninguna de ellas tuvieron que chupar hielo,(qué raro suena eso,jajajaj).

    Besazos y muuuucha suerte mañana.

    ResponderEliminar
  24. Pues no me han dicho nada de esto de los hielos, y en la primera sesión no me los dieron, mañana si acaso lo pregunto y te digo,
    pero si se ha chupar hielo, se chupa... que no sea ese el problema.
    un besazo

    ResponderEliminar
  25. hola yolanda!

    el teu mail d'ahir la nit m'ha fet visitar sense falta aquest matí el teu "bebiendolimonada" quina gran metàfora, el luis estaria content!
    felicitats per aquest blog, no coneixia aquesta faceta teva per la moda i el bon gust tot i que la intuïa, el que si que no se'm va escapar el poc temps que vam compartir, concretament 18 dissabtes al matí, és de que eres una tia potent, és a dir, intel·ligent, tenaç, forta i amb molt estil, i clar aquest blog i els teus escrits ho deixen palès.
    Moltes Felicitats noia, ets una campeona.
    per últim aquesta frase final sobre la realitat m'ha fet recordar als pantalons de franela del nostre professor que no destacava precisament per un estilassu com el que tu tens però si que vam aprendre'n molt...
    una abraçada molt forta
    Jo , com la resta, també espero un nou escrit: artista de la pista!

    marta

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltes gracies pels piropos i m'encanta que t'agradi el blog, està fet with love.
      AMb tu per qui m'arriba un munt d'energia possitiva, un peto

      Eliminar
  26. Hola Yolanda,sóc la Rosamaria,del cole de la teva princeseta gran.La teva amiga Carmen m'ha fet arribar el teu blog i estic més que sorpresa.Saps, el que té ser una apassionada de la literatura ( a més de profe)és reconèixer de seguida qui té un do especial per escriure. I tu el tens.Fresca, directa, amb un punt àcid que flueix sense forçar,però que no intenta amagar la tendresa que tens.M'encanta llegir-te a més de saber com et sents.Malgrat no et vegi, la Marian em té al corrent de tot.No crec que et pugui aportar molt ja que no tinc molt temps per dedicar-te, però t'asseguro que t'acompanyaré en aquest trosset de camí.Sóc de les que penso que hi ha gent que trepitja la vida,gent que la camina i gent que la passeja.Els qui la passegem podem disfrutar de tot :les mirades,les rebaixes,els amics,les rialles,les tristors i tot allò que de debò ens fa viure.No sabia que compartiem tantes coses:també tinc entrades pel Serrat i el Sabina (els meus grans "amors" de la cançó),l'admiració pel Rubianes (Era íntim del marit de ma germana Anna i vam estar junts al casament d'ells),el plaer d'anar de rebaixes (per a mi és tot un reforç positiu quan surto de la botiga i penso que he trobat lo millor al millor preu!),i altres coses que he intuit (els meus xicots,ara dos homes alts i barbuts,eren com les teves princesetes, però per a mi estrelletes plenes de llum, que un dia,intimament t'explicaré perquè els hi deia així,en un moment diferent però igual d'intens que el que estas visquent).
    Sé que avui estàs fluixeta i no vull atabalar-te.Només donar.te les gràcies per moltes coses: per deixar-me coneixe't, per deixar-me passejar una mica amb tu i la més important :per deixar-me disfrutar cada dia de la princesa Lucietis (si veiessis com li riuen els ulls quan li dic "i les meves tres bessones?"!!!).M'he pres la llicència de comprar-te un mocador de molts colors per quan vinguis a recollir els dossiers de final de trimestre (Ja veuràs com ha après la teva nina amb el projecte de la prehistòria!).
    No deixis de somriure,tresor.Un petó ben fort. Rosamaria.

    ResponderEliminar
  27. Hola Rosamaria, quina il·lusió tenir-te aprop en aquest viatge, tot i que era conscient que m'estaves acompanyant ara serà d'una manera més propera, he volgut compartir amb tu els meus pensaments, per que puguis participar del meu any 2012.
    Moltes gràcies pels ànims i per estar participant en l'educació de la meva princesa, sens dubte una de les millors decisions dels darrers anys és fer-ho conjuntament amb tots vosaltres. Ah!! i moltes gràcies pel mocador segur que és preciós, un petó

    ResponderEliminar
  28. Pero bueno!! tú dónde has encontrado tanto pañuelo!!??
    Yo he buscado (poco, todo hay que decirlo) pero no he encontrado nada que no sean fulares grandotes y que no sean de viscosa en lugar de algodón... seguiré buscando...
    Ya nos irás contando, qué bueno q pudiéramos celebrar la victoria de nuestro equipo en la copa del rey, porque yo, a pesar de ser de Madrid, soy culé a muerte y tb pude disfrutar de esa noche (aunq todo hay q decirlo, ganando al Athletic no era la mejor manera de festejar..)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Una que es adicta a las compras, aunque ya empiezo a estar bastante harta del pañuelillo, entre el calor y que me apreta la orejas... aunque no me hagas caso que llevo unos días algo quisquillosa, besos

      Eliminar
    2. Ayer me cogí 2 lisos de algodón (q bien me ha costado encontrarlos!!) y encontré una tienda de uniformes donde había gorritos para cirujanos y cocineros muy graciosos!

      Eliminar