sábado, 11 de febrero de 2012

THE SHOW MUST GO ON


Estos días he de reconocer que han sido un pelín complicadillos pero no por eso ha de interrumpirse la función, señoras y señores, el espectáculo debe continuar.

Empezaremos por el principio, el martes tuve sesión con el oncólogo que me explicó en que iba a consistir las sesiones de quimioterapia o lo que ellos llaman    “ tratamiento de refuerzo”,  y que yo he estado llamando hasta hace unos momentos “una verdadera putada”. Cuando llegó la parte en que me fue detallando todos los efectos secundarios, no pude evitar sonreir porque me fui imaginando que si todo eso me iba a pasar en un espacio de tiempo comprendido en 5 meses, iba a necesitar que las horas de los días se multiplicaran o me iba a convertir en el diablo de Tazmania ofreciendo un efecto secundario en cada vuelta que diera.

Finalmente me aclaró que no todos pueden aparecer y que rara vez se han dado todos en la misma persona y claro, yo me quedé mucho más tranquila porque pensé que si eso le sucediera a una misma persona estaríamos delante de una verdadera metamorfosis y no lo de Kafka.

Los efectos secundarios no los voy a detallar pero para que os hagáis una idea es como si para curarte primero tuvieran que dejarte hecha una verdadera mierda.

Y como en este caso cuanto antes empiece antes terminaré con todo esto, el pasado jueves tuve mi primera sesión y hasta la fecha he podido comprobar en primera persona algunos de los efectos secundarios que me anticipó.

En estos días he echado mano de unos “mantras caseros” para poder evadirme, o más bien de unas imágenes que me ayudaban a quitarle hierro al asunto y a ver las cosas con una sonrisilla en los labios.

Una de las imágenes es el cuento mitológico del Ave Fénix, una de mis leyendas favoritas y que ya he utilizado como” liberador de mente” en otras ocasiones dándome siempre óptimos resultados. El Ave Fénix es ese pájaro que renace de sus cenizas y que simboliza: inmortalidad y resurrección. Bueno, pues yo en estos días he echado mano de esta imagen no en cuanto a la inmortalidad que dicho sea de paso, a día de hoy no me la planteo, pero si por el concepto de resurrección, un resucitar en la manera de ver el mundo, de planificar mi vida, de priorizar mi agenda, es decir, un cambio de óptica en cuanto a la manera de enfocar mi vida.

Y la siguiente imagen que me ha acompañado estos días y que conseguía sacarme alguna carcajada es la siguiente, juzgar vosotros mismos.


28 comentarios:

  1. El efecto secundario de ESOS CALCETINES BLANCOS sí que no hay ave fenix que lo remonte, por dios, hazme el favor...
    Venga, que con todo se puede y de todo se sale.
    Lou

    ResponderEliminar
  2. No tinc paraules. Senzillament ets un geni de fer arribar sensacions i emocions en clau d'humor. Qui hagués dit aquells anys a Sant Cebrià que ens trobaríem en aquest blog i és que la vida té mil cares però nosaltres decidim quina li posem a ella i la teva cara és preciosa!
    Yolanda una abraçada molt forta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. MOltes gracies guapa!!! i felicitats per la nova incorporació a la familia, un peto

      Eliminar
  3. Todos los mantras, canciones, y videos que te hagan falta para que no te entre el bajón!! di que si!!

    Y los efectos secundarios ya los iremos capeando como podamos, que para eso nos dan la capa de superheroinas!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pues cualquier día de estos, me cojo la capa y me voy volando para el norte, un besazo

      Eliminar
  4. el que t'està passant és una putada, però t'està fent més savia, desitjo que no totes les sessions t'afectint tant com la primera i que continuis mantenint el bon humor i la recerca de les coses que alliberin la ment i l'esperit, ets afortunada de no haver-ho de passar tota sola, estic amb tu noia, una abraçada ben forta, d'aquí a uns mesos, només serà un mal record però mentres coninua fent el que fas, mirar de passar-ho el menys pitjor possible, ànims campiona que tu pots¡¡¡¡ estas podent¡¡¡¡ ja portes dues batalles guanyades. Soc la Maria Mercè, petons per tots, encara tinc els regals de reis de les nenes, ja serviran pels aniversaris, cuida't molt

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. MOltes gracies pels ànims, mira així ja tens els regals d'aniversari comprats, feina feta, un petó

      Eliminar
  5. WHAT FOLLOWS THE SHOW!!
    Cómo tu Ave Fénix renacerás con toda tu gloria para seguir tirando del carro...aunque estos efectos secundarios sean una pesadilla, como la canción Thriller, ahí estaremos para intentar sobrellevarlos...T'ESTIMO MOLT!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sobretodo con mi super tortilla de alcachofas semanal, yupiiii

      Eliminar
  6. Hola cielo!! A estas alturas de nuestra vida, ya podemos decir que hemos vivido suficientes cosas buenas y malas como para empezar a colocar las cosas en su sitio. Así que en este momento de la vida puedo decir que no quiero casi nada, tan sólo:

    - la ternura y compañia de mis amigas
    - unas cuantas carcajadas
    - y no convertirme en una mujer amargada pase lo que pase

    Besos jabata!!!
    ELENA

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Elena, que decirte que tu no sepas!!! que tienes el don de la frase justa em el monento adecuado, un beso chicarrona

      Eliminar
  7. Muy bueno Yolanda,

    Me encanta esa manera tan divertida y pracmática de describir las cosas. Pues claro que si, que para dramas ya tenemos bastante con los de cada dia nos da de morros la vida. Adelante, tú puedes con todo y a reirse que es lo mejor. (Acudit del Pau que està amb mi mirant el blog: "Van dos y se cae el del medio").
    Un abrazo.
    Rosa

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Diga-li al Pau que moltes gracies, que és boníssim l'acudit, i per la seva mare que una abraçada molt forta

      Eliminar
  8. Hola Yolanda,

    Según Ovidio, "cuando el Fénix ve llegar su final, construye un nido especial con ramas de roble y lo rellena con canela, nardos y mirra, en lo alto de una palmera. Allí se sitúa y, entonando la más sublime de sus melodías, expira. A los 3 días, de sus propias cenizas, surge un nuevo Fénix y, cuando es lo suficientemente fuerte, lleva el nido a Heliópolis, en Egipto, y lo deposita en el Templo del Sol". Como el nuevo Fénix acumula todo el saber obtenido desde sus orígenes, un NUEVO CICLO DE INSPIRACIÓN COMIENZA."

    Quiero compartir este fragmento contigo, a mí me sirvió para aprovechar los momentos malos hace unos añitos. Cada efecto de ese "tratamiento de refuerzo" (siempre me gustó cómo hablan los doctores!) es ese trocito de mirra y canela (el nardo....mira que me cuesta, no combina igual!) que empieza a arder, y ayuda a que el ave pueda ir acumulando un nuevo saber que puede además enseñar a los demás, que es lo que generosa y artísticamente estás haciendo con todos nosotros. Quiero decirte que te ofrezco limones por si los necesitaras para que ese pasaje sea más agradable, al final hasta la gran Celia Cruz cambiará su AAAAAAAAASÚCAR por LIIIIIIIIIIIIMONADA!! Así que ve preparando tu gorrito "cestita de frutas" para cuando empiece la función.

    Te envío un fuerte abrazo compañera, te deseo fortaleza para aguantar las llamas y que sigas teniendo el humor que tanto he admirado siempre. ADELANTE!!

    Raquel (Prada, jeje, lo hago público para arrancarte unas risas)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Raquelilla, ya verás como tendrán que reeditar la fabula del ave fénix y yo sé de dos que tendrán un papel principal en la obra, un beso

      Eliminar
  9. Niña, no sabía que ya habías empezado!!!! Ya verás como poco a poco te irás encontrando bien y sacarás un poco de tiempo para hacer un café. Un beso y cuidate mucho

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Eva, ya estoy bastante mejor, ya tengo ganas de ese café, un abrazo

      Eliminar
  10. Tu adicta a H&M yo adicta a "bebiendo limonada". . . Ansiosa del proximo!!!!! Yolanda, tan pequeñita y a la vez tan GRANDE. Sigue creciendo!!!!! Te quiero fuerte. . .

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Laia: pues tu tranquila que la adicción a "Bebiendo limonada" no tiene efectos secundarios, un beso guapa

      Eliminar
  11. Yolandita guapa!
    No creo q qdemos el viernes pasado! Heh y mas con el tiempo q hace q no nos vemos! Creo q ha habido una confusion.. Soy la montse q fue contig a clase en E.G.B... Siii esa jej! Y x aqui stams!! Y eso si, si te apetece algun coffe algun viernes, yo encantada. Besitos mil!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Vaya!!! un lapsus, es que no tenía muchas pistas, intentaré que no vuelva a pasar, un beso

      Eliminar
  12. Grandeeeeeeeeeeeeeee Yolanda!!!!!!!!!!!!!

    ResponderEliminar
  13. Joder niña, cada vez flipo más contigo, eres increible, creo que nos estas dando gratis a todos una "lección de vida", me he estado informando sobre los efectos secundarios de los que hablas... y ole tus güevos!!! de verdad que te admiro. No se de donde sacas la fuerza... pero sigue asi.

    Joder como cambia la vida!!! Quien nos lo diría cuando nos conocimos y donde nos conocimos...

    Muchos ánimos y sigue con esa fuerza. Eres un ejemplo a seguir para todos nosotros. Estas ayudando quitar toda relevancia a las pequeñas mierdecillas del dia a dia y nos estas enseñando a valorar lo que realmente tiene importancia.

    Muchos Besos para ti, para las peques, y para Juanito, que me consta que el tambien se lo esta currando.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ay!!! cuanto ha llovido desde que nos conocimos y como hemos ido creciendo por suerte para bien, un beso guapo y seguro que volvemos a juntarnos para reirnos de estas pequeñas piedrecillas que nos hemos encontrado en el camino

      Eliminar
  14. Simplemente darte muchos ánimos y sca fuerzas de donde sea, ya que ellas te llevarán a lo más alto de este pequeña lucha, absorbe todo lo positivo de toda la gente que te quiere y ellos y tu fuerza te llevarán a superar este bache en el camino.

    Se fuerte y lo superaras.
    Un fuerte abrazo.
    Sergi.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Sergi, hay cosa que no podemos elegir que nos pasen pero si la manera como queremos vivirlas, un abrazo

      Eliminar